Setka – krótkie oświadczenie do kamery

Przyjechała kamera, chcą nagrać wypowiedź Twoją lub Twego szefa. To daje możliwość zaprezentowania własnego stanowiska w jakiejś sprawie. Z takiej okazji niemal nigdy się nie rezygnuje.

Pewien Amerykanin kiedyś powiedział: „W życiu dwóch rzeczy się nie odmawia – seksu i możliwości wystąpienia w TV„.

Jakkolwiek to bardzo męskie podejście do sprawy trudno nie docenić potęgi telewizyjnej pokusy. To bardzo silne medium – efektywne w skuteczności przekazu i docierające do dużego grona odbiorców.

Krótka wypowiedź przed kamerą nazywana jest w fachowym żargonie „setką”. Nazwa wzięła się z tego, że w materiałach informacyjnych jest to fragment, w którym występuje 100% zgodności dźwięku i obrazu.

Dla dziennikarzy „setka” jest jednym z podstawowych materiałów wykorzystywanych do przygotowania pełnej informacji. Pamiętaj, że:

• Przed nagraniem setki powinieneś się przygotować i bardzo dokładnie ustalić co zamierzasz przekazać.Telewizja może wykorzystać – i najczęściej tak robi – zaledwie krótki kawałek wypowiedzi. Na wypowiedź, która zostanie wykorzystana w programie informacyjnym masz najwyżej 20 sekund. Często wykorzystywane jest mniej. Dlatego najpierw powiedz puentę swej myśli, potem powtórz ją, ubierając w inne słowa. Jeśli będziesz mówić dłużej – do materiału trafi Twoja pocięta wypowiedź lub taki jej fragment, który niekoniecznie odda Twoją myśl. Ale nadal będą to TWOJE słowa.
• Pamiętaj o kluczowych przesłaniach, a najlepiej o jednym, bo ciężko będzie Ci w 20 sek. przekazać więcej. Skup się na nim, unikaj dywagacji, gdyż potem wychodzą z tego „słowa wyrwane z kontekstu”.
• Jeszcze przed nagraniem sprawdź, na jakim występujesz tle. Telewizja bardzo spłaszcza obraz, więc upewnij się, że na wizji nie będzie Ci wystawała rura z głowy albo wyrastał kwiatek z ramienia.
• Jeśli chcesz, by widzowie skupili się na Twojej wypowiedzi, zadbaj też o to, by nic za Tobą się nie ruszało (przechodnie na ulicy, migająca reklama, otwierające się i zamykające drzwi) lub inaczej odwracało uwagę (napisy, fotografie itp.)
• Nie mów do obiektywu, ale do dziennikarza stojącego obok kamery. Jeśli go/jej tam nie będzie, postaw kogoś znajomego. Patrz w oczy osoby, do której mówisz i utrzymaj to spojrzenie. Twój rozbiegany wzrok zmniejszy Twoją wiarygodność.
• Po zakończeniu wypowiedzi wytrzymaj w bezruchu przez dwie sekundy – ułatwisz tym pracę montażyście.

Jeśli nie jesteś zadowolony ze swej wypowiedzi, poproś o powtórzenie (tzw. dublet). Dziennikarz raczej się zgodzi, bo jemu też zależy na dobrej „setce”.

Po emisji materiału w telewizji nie przejmuj się, że nie jesteś z siebie zadowolony/zadowolona. Rzadko kiedy osoby nie pracujące w mediach są zadowolone ze swych wystąpień na ekranie.