Rząd RP ws. Turowa – „Strategia strusia”. Sposób zarządzania sporem z Czechami oraz postępowaniem TSUE ws. kopalni w Turowie, skutkujące fatalnym dla Polski wyrokiem i naliczaniem 500 tys. euro kary dziennie.
Michał Dworczyk i KPRM –„Ile prawdy, ile kłamstw?”. Ciągnące się miesiącami wycieki prywatnej korespondencji mailowej w sprawach najwyższej wagi państwowej oraz sposób zarządzania tym kryzysem przez służby prasowe Prezesa Rady Ministrów.
Rząd RP „Prima Aprilis nie na żarty” ws. szczepień pacjentów 40-59 lat.Falstart zapisów na szczepienia 1 kwietnia oraz wynikający z tego ogólnokrajowy chaos i przesunięcia terminów.
Rząd RP – „Kryzys graniczny i straszenie wojną”. Sposób zarządzania informacją oraz relacjami z mediami ws. napływu uchodźców próbujących przekraczać polską granicę z Białorusią, w tym wprowadzenie stanu wyjątkowego w celu odsunięcia od granicy mediów, konferencje z elementami zoofilii, nietransparentna polityka rządu i Straży Granicznej, m.in. w sprawie push-backów, rozpowszechnianie tezy o prowadzonej przeciw Polsce wojnie (hybrydowej).
Koalicja Obywatelska – „Mazurekgate”. Sposób zarządzenia komunikacją ws. obecności kilku czołowych polityków KO (razem z politykami innych opcji) na imprezie urodzinowej Roberta Mazurka w czasie posiedzenia Sejmu.
Trybunał Konstytucyjny pod przewodnictwem Julii Przyłębskiej. Kryzys wizerunku i autorytetu związany z serią nieakceptowanych przez większość polskiego środowiska prawniczego politycznych posiedzeń, działań i wyroków, takich jak bezprecedensowy wyrok ws. wyższości Konstytucji nad prawem unijnym, przesłuchania RPO, polityczna aktywność komunikacyjna sędzi Krystyny Pawłowicz, druzgocące raporty na temat TK ze strony Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.
Zjednoczona Prawica – polityka antyaborcyjna. Doprowadzenie do bezprecedensowego w dziejach Polski sparaliżowania praktyki medycznej ws. problemów z ciążą, skutkującego zarówno masowymi protestami ulicznymi, jak i wzrostem tzw. turystyki aborcyjnej, a przede wszystkim licznymi przypadkami braku udzielenia pomocy kobietom w przypadkach patologii ciąży, w tym śmiercią ciężarnej kobiety w Pszczynie, związaną z restrykcyjnym prawem aborcyjnym; brak profesjonalnej komunikacji Ministerstwa Zdrowia w tym kontrowersyjnym temacie przez rok – od wyroku TK do ogólnopolskiego protestu ws. śmierci w Pszczynie.
Ryszard Terlecki – „Widok ze szczytu władzy”. Całoroczna seria bulwersujących zachowań i wypowiedzi nasyconych pogardą dla grup i osób niepodzielających poglądów tego wicemarszałka Sejmu ukoronowana w listopadzie agresywną wypowiedzią: „Jest Pani kretynką” wobec kobiety, która wyraziła swoje zdanie na temat polityki obecnego rządu.
Wiadomości TVP –„Propagandowy Matrix”. Pogłębiający się spadek wiarygodności wynikający z postępującego oderwania się od rzeczywistości w realizacji celów propagandowych, skutkującego np. pokazaniem fragmentu serialu Netflix jako dowód agresji imigrantów w Europie.
Kościół Katolicki –„Konsekwentnie sami swoi”. Kolejne przypadki tuszowania pedofilii przez hierarchów jako konsekwentna polityka nietransparentności oraz chronienia osób z zarzutami o szczególnie bestialskie zachowania wobec dzieci.
Adam Glapiński – „najgorszy prezes banku centralnego w UE”. Obnażenie konsekwentnie błędnej, a więc niekompetentnej polityki fiskalnej i komunikacyjnej Prezesa NBP, skutkującej najniższą w UE (trzecia od końca w Europie) pozycją Prezesa w rankingu „Global Finance” i, co gorsza, rekordową inflacją dotykającą każdego z mieszkańców Polski. Histeryczna reakcja służb prasowych NBP w stylu „propagandy sukcesu”.
Paweł Kukiz – „Upadek gwiazdy”. Spektakularna wolta i zmiana zdania w głosowaniu sejmowym w sprawie odroczenia obrad dot. LexTVN, fatalna komunikacja reaktywna dot. zarzutów „politycznej korupcji”, czyli nawiązania współpracy z PiS.
Jarosław Gowin – „wielki przegrany małej partii”. Kryzys spełniony. Rozpad partii Jarosława Gowina po wyrzuceniu go z rządu i funkcji wicepremiera. Brak efektów próby przejścia z pozycji osoby wspierającej przez lata politykę Jarosława Kaczyńskiego na rolę opozycyjnego krytyka niedawnego szefa. Marginalizacja polityczna w ciągu kilku tygodni i wypadnięcie z liczących się notowań.
Daniel Obajtek – „Oligarcha po polsku”. Kompleksowe kontrowersje (nieustający serial i brak wiarygodnej komunikacji zwrotnej) wokół zarzutów o uwłaszczanie się na mieniu społecznym i państwowym od czasu sprawowania urzędu wójta Pcimia po funkcję Prezesa ORLEN.
Państwo Polskie – „11 listopada Dniem Niepodległości czy Nienawiści”. Daleko idący kryzys wizerunkowy Święta Narodowego, co do którego nie potrafią się porozumieć wszystkie kluczowe władze w Polsce – rządowa, sądownicza, samorządowa, medialna. Wszystkie podnosząc poziom negatywnych emocji wobec siebie w różnych konfiguracjach. Kryzys angażujący setki ludzi z tych władz oraz tysiące obywateli różnych poglądów i miliony obserwujących. W efekcie to kryzys Państwa Polskiego, który z roku na rok (w 2021 szczególnie) traci dumny wizerunek swego Narodowego Święta, obecnie już coraz bardziej dzielącego, a nie łączącego obywateli. Brak profesjonalnej komunikacji temu przeciwdziałającej.
